Mahrem (2011), Gölge Oyunu (2012), Adem'in Hikayesi (2013) gibi kısa filmleriyle tanıdığımız Sinan Sertel ilk uzun metrajlı filmi Bir Gün Bir Çocuk'u geçen yıl seyirci ile buluşturdu. Türk usulü bir süper kahraman hikâyesi üzerinde çalışan Sertel ile yeni senaryosunu, yapımcılığını üstlendiği Güvercin Hırsızları'nı ve farklı projelerini konuştuk.
Bir Gün Bir Çocuk’un üstünden çok zaman geçmedi. Fakat yeni senaryo hazır sanırım. Hikâyeden biraz bahseder misin?
İsmi Çok Süper Bi Şey, bir süper kahraman hikâyesi. Tabii Hollywood filmlerindeki gibi herkese kafa tutan bir süper kahraman değil. Bizim memlekette nasıl olabilirse öyle. Kerameti kendinden menkul süper kahraman mümkün değil bizde. Bedel ödemen lazım. Süper kahraman olduğunu düşünen başkarakterimiz bunun bedelini ödemek için bir maceraya atılıyor. Süper kahraman olduğuna mutlak inanıyor, fakat süper gücünün ne olduğu konusunda emin değil. Filmde bu gücünü arıyor.
Yeni projenin türü ne olacak?
Bu dönem şöyle düşünüyorum. Filmler iyi veya kötü filmler olmak üzere iki türdür. İlk türden olacak diye umuyorum. Daha detaylı cevaplamak gerekirse, ilk filmdeki gibi seyirlik bir iş yapmayı planlıyorum. Seyreden kişi geçirdiği vakitten pişman olmasın. Hikâyesini anlatırken seyircinin reflekslerini dikkate alan bir film olacak.
Bu seferki konu biraz daha ağır. Kahramanlık, süper güç, seçilmiş kişi. Bunlar olunca ister istemez “kader” kavramı işin içine giriyor. Süper kahraman filmlerinde genelde kader yok sayılır. Çünkü süper kahraman süper gücüyle kadere hükmeder. Bu topraklarda bu böyle olmaz, son sözü kader söyler. Dolayısıyla “kader” kavramının başrolde olacağı bir süper kahraman filmi diyebiliriz.
Senaryoyu yalnız mı yazdın? Fikir alışverişi yaptığın birileri var mı?
Fikir aşamasından itibaren çok sevdiğim yazar Mustafa Çiftci ile çalıştık. Mustafa abi iyi bir sinema izleyicisi ama hiç senaryo yazmamıştı. İkimiz beraber yazdık, ilginç bir çalışma oldu benim için de. Onun hikâyelerindeki mizah, yoksun kalan insanlar, yaşanan ilginç durumlar senaryoya sirayet etti. Ortaya çıkan işi o da çok sevdi.
(Söyleşinin tamamını Hayal Perdesi’nin 60. sayısında okuyabilirsiniz)