Her genç erkeğe hapse girmeyi tavsiye eden Culluk Yusuf, feminist köy muhtarı Naime, dövüşçü horoz Elekroşot, zenginden alıp fakire veren Rokko ve çetesi, mafyaya giremeyen Drej Hasan, mahallenin büyük abisi Cihangir... Adana’nın varoşlarını anlatan yönetmen Yunus Ozan Korkut ile tek kişilik dev kadroyla hayata geçirdiği Benim Varoş Hikâyem’i, mahallenin ve filmin başına gelenleri konuştuk.
Her şeyin Ceyhan’da başladığını biliyoruz. Peki, nasıl başladı ve gelişti?
Kendimi bildim bileli sinema yapmaya çalışıyorum. On sekiz yaşında üniversite okumak için Adana’dan Ankara’ya taşındım. Ankara’ya taşındığım ilk günden beri sinema kitapları okumaya başlamıştım. Çok fazla film izliyordum. Film çekmek için bilgiye ihtiyacım olduğunu düşünüyordum. Eklemekte fayda var, mahallemden büyük bir nefretle ayrılmıştım. Doğup büyüdüğüm yere karşı içim nefretle doluydu.
Üniversitenin ilk yıllarında kısa filmler çekmeye başladım. Art house filmlerden etkileniyordum. Yaş ilerleyip zaman geçtikçe daha ciddi bir şeyler çekmem gerektiğini düşündüm. Bu süreçte memleketime karşı öfkem dinmiş, hatta yerini özleme bırakmıştı. Kendimden, mahallemden yola çıkmam gerektiğini düşünüyordum. Arkadaşlarıma, aileme bir borcum vardı. Onların hikâyelerini anlatmak hem daha kolay hem de daha içten olacaktı. Basit bir kamera ve kötü bir mikrofonla Ankara’dan Adana’ya gittim. Hikâye böyle başladı.
Filmin yapım sürecinde neler yaşadınız?
Çalıştığım televizyondan kovulmuştum. Yapacak hiçbir şeyim yoktu. Evde tek başıma kendimi yiyip duruyordum. O zaman ev arkadaşım Mustafa Memişoğlu ile konuştuk ve Adana’da bir şeyler çekmenin tam zamanı olacağını düşündük. Sabah kalkıp kamera ayarladım. Gece yola çıktım.
Yapım süreci dönem dönem keyifli, dönem dönem zordu. Çekimler sırasında bir yapım şirketinde çalışıyordum. Sürekli Adana’da olamıyordum. İş yerinden izin aldıkça, bayram tatillerinde, hafta sonlarında kendime zaman yaratıp çektim. Bazı adli sıkıntılar yaşadım ama bunları anlatmaktan çok hoşlanmıyorum.
Getto kültürüne benimsemiş ve içe kapanık insanları kamera önünde konuşmaya nasıl ikna ettiniz?
O mahallede doğup büyüdüğüm için zor olmadı. Hepsi ya arkadaşım ya da akrabam. Bazıları çekimler bittikten sonra filmde olmak istemediklerine karar verdiler. Hatta fragman çıktıktan sonra benim ünlü ve zengin olduğumu, onları kandırdığımı düşündüler. O yüzden onları çıkarmak zorunda kaldık. Benim Varoş Hikâyem’in eksik kalan kısımları vardır. Sebebi bu. Hikâyeyi üzerine kurduğum karakteri kurguda çıkarmak zorunda kaldık.
(Söyleşinin tamamını Hayal Perdesi’nin 61. sayısında okuyabilirsiniz.)