a)   Geçmişte daha homojen bir film eleştirişi uygulamasından söz edilebilir. Her ne kadar birbirinden farklı üslupta yazarlar bulunuyorduysa da, benzer bir dili tutturan eleştiri yazımı söz konusuydu. Daha çok siyasi tavırlar belirleyici faktörlerdi. Ancak kılı kırk yaran bir yaklaşım da vardı. Seyirciler üzerindeki etkisi belki de biraz daha fazlaydı. Bugünkü eleştiriler postmodern bir serbestide ilerliyor. Çok fazla değişkenin devrede olduğu bir eleştiri yazımı görüyoruz. Eleştiri yazısıyla tanıtım tavrı iç içe geçebiliyor. Seyirci üzerindeki tesirinin eskisi kadar olduğunu zannetmiyorum.

b)  Bugün için çok fazla belirleyici kriter yok gibi. Bir de tabii hâlâ yazan eski kuşak, yeni kuşak eleştirmenleri ayırmak gerek. İnternet kültürüyle beslenerek film eleştirisi ortaya koymak, belli zaafları da beraberinde getirecektir. Nitelikli film kıstaslarında bile belli çeşitlilikler göze çarpıyor. Daha önü açık bir eleştiri yazımı ortaya konuyor gibi. Günümüz yazarları çok değişik kaynaklara yönelebiliyor.

c)   Her çalışmanın belli bir kalkış noktası ve çerçevesi mutlaka vardır. Günümüzde yazılan eserler de inişli-çıkışlı bir biçimde Türk sinemasına projeksiyon tutmayı denemektedir. Sinemanın dünyasına girebildikleri ölçüde ve o duyguyu yakaladıkları nispette başarı sağlayabilmektedir. Özgün bir bakış açısı çok az çalışmada görülebilmektedir.